Μεξικό Εξωτερική Πλατεία Στεγασμένη Μουσική Φούντειν

Στην πυρήνα της πόλης, μια επιφανειακή έργασια, το Έργο Ξερού Μουσικού Φωντάνας του Μεξικού, έχει φαινθεί.
Το σχεδιαστικό όραμα του ολικού προ젝του ξηρής φωντάνας είναι προηγμένο, και όλα τα συσκευάσματα φωντάνας είναι καθεστημένα υπογείως. Αυτό το σχέδιο δεν μόνο αποτελεί μεγάλη εξοικονόμηση χώρου στο επιφανειακό επίπεδο, αλλά και αποφεύγει τις δυνατές ασφάλειας κινδύνους και την οπτική διαταραχή που προκαλείται από την έκθεση των παραδοσιακών συσκευασμάτων φωντάνας. Το κατασκευαστικό ομάδα ξόει πολύ θυμάματος για να αναπτύξει με προσοχή ένα τεράστιο λιμνούλιο φωντάνας υπογείως. Αυτό το υπόγειο "θησαυροφορικό χώρο" είναι σαν ένα πολύπλοκο μηχανικό καρδιάκο, περιέχοντας τα βασικά συστατικά του συστήματος φωντάνας. Μεταξύ αυτών, τα στομιά φωντάνας έχουν επιλεγεί με προσοχή και διατάζονται. Διαφορετικά τύπων στομιών μπορούν να εκβάλλουν ροές νερού διαφόρων μορφών, θέτοντας τη βάση για μεταγενέστερες θαυμαστές παραστάσεις χορού νερού· υψηλής απόδοσης μπάμπες φωντάνας παρέχουν ισχυρή δύναμη και ελέγχουν με ακρίβεια την ταχύτητα και το ύψος των ροών νερού· και τα διασταυρωμένα αγωγοί και καλώδια, όπως τα αίματα και τα νεύρα του ανθρώπινου σώματος, εξασφαλίζουν την σταθερή και ταξινομημένη μεταφορά νερού και ηλεκτρισμού. Τελικά, μόνο λίγα LED φωτιστικά και λεπτά στομιά νερού εμφανίζονται στην πλατεία. Η απλή εξωτερική μορφή ενσωματώνεται τέλεια με το σύνολο της στιλ της πλατείας.
Το πιο εκπληκτικό πράγμα για τον κρουνό είναι η αρκετά διαδραστική σχεδίασή του. Ο 10-μέτρων υψος διαδραστικός τετραγωνικός πίνακας κρουνού, που καλύπτει μεγάλο χώρο, είναι η κεντρική αξιολάθος του ολόκληρου έργου. Όταν τρέξει ο κρουνός, φαίνεται ότι μια αόρατη μαγική χέρια ξυπνάει το κοιμώμενο νερό. Γραμμές διαφανών νερού στήλες, συνοδευόμενες από ενθαρσιαστική ή ψυχαγωγή μουσική, βγαίνουν σε τάξιμο από το νερό, μερικές φορές να σπείρουν άμεσα στον ουρανό, μερικές φορές να κλονίζουν ελεγαντιά, σχηματίζοντας μια σειρά ζωντανών ζωγραφιών κουρτίνας νερού στον αέρα. Για να επιτευχθεί μια τέτοια ακριβής συγχρονισμός μεταξύ νερού και μουσικής, το έργο χρησιμοποιεί ένα προηγμένο σύστημα ελέγχου υπολογιστή, το οποίο μετατρέπει το ρυθμό και τη μελωδία της μουσικής σε οδηγίες για τον έλεγχο της θαλάμου κρουνού μέσω περίπλοκων αλγορίθμων, κάνοντας κάθε σταγόνα νερού να γίνει ένας διακόπτης σημείο.